Το μυστικό συστατικό της Δημιουργικότητας
Απόσπασμα από το θεατρικό «Ο Βασιλιάς των Παραμυθιών», Δημήτρης Γραμμένος, 2012
ΔΑΣΚΑΛΑ: Ωχ! Τι θα κάνουμε τώρα;
ΣΥΓΓ. 7: Μην ανησυχείτε. Όλα θα πάνε μια χαρά.
ΠΑΙΔΙ 1: Μια χαρά και δυο τρομάρες. Έχουμε παγιδευτεί.
ΠΑΙΔΙ 2: Κι αυτοί είναι πολλοί…
ΠΑΙΔΙ 3: Και οπλισμένοι σαν αστακοί!
ΠΑΙΔΙ 4: Κι εμείς δεν έχουμε τίποτα!
ΣΥΓΓ. 2: Επομένως, έχουμε ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε!
ΠΑΙΔΙ 4: Μάλλον δεν ακούσατε καλά. Εγώ είπα ότι δεν έχουμε τίποτα!
ΣΥΓΓ. 2: Αυτό λέω κι εγώ.
ΠΑΙΔΙ 4: (προς το κοινό, κάνοντας κύκλο με τον δείκτη στον κρόταφο, κάνοντας το νεύμα που σημαίνει ‘τρελός’) Καλά, αυτός είναι τελείως άντε γεια!
ΣΥΓΓ.8: Όχι, όχι, μην ανησυχείς. Ξέρει πολύ καλά τι λέει. Για έναν συγγραφέα το «τίποτα» είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει. Γιατί το «τίποτα»… (απλώνει το δεξί χέρι προς το κοινό δείχνοντας την άδεια του παλάμη)
ΣΥΓΓ. 9: (βγάζει από την τσέπη του πουκαμίσου του ένα κόκκινο μαντίλι και το τινάζει επιδεικτικά) …σε αντίθεση με το «κάτι» … (δείχνει το μαντίλι και μετά με αυτό καλύπτει την άδεια παλάμη του ΣΥΓΓ. 8)
ΣΥΓΓ.8: … με μια μικρή δόση φαντασίας (ακουμπά με τον δείκτη το κεφάλι του παιδιού), ένας συγγραφέας μπορεί να το μετατρέψει σε «οτιδήποτε»! (τραβάει ο ΣΥΓΓ. 1 το μαντίλι και εμφανίζεται στην παλάμη του μια ανθοδέσμη)